ve gece çok gece ~

Hayat kısa kuşlar uçuyor, hayat kısa kuşlar uçuyor, hayat kısa kuşlar uçuyor.

Bu hafta hep bu satırları tekrarlayıp durdum. Niçin bu durgunluk? Neden saçmalıklar içinde yüzüyorum ben böyle diye diye bir baktım hafta sonu yaklaşmış. Ne yaptım ben bu hafta bilmiyorum çokça kendimi dinledim galiba. Bu aralar yine kapılarımı kapattım, kendi başıma yaşayıp gidiyorum. Mutluyum galiba. Pek anlamadım ama işte böyle şuanda olduğu gibi kendime saçma sorular sorarak işleri daha da karıştırıyorum.

Bugün en güzel duyduğum cümle 'küçük şeylerde gizli' cümlesiydi. Gerçekten neydi o gizli, ama bir o kadar da hayat dolu olan ve hatta sihirli şeyler. Neden unuttum ben onları bu son iki ayda? Neden biri bana çıkıp hatırlatmadı. Yine iç hesaplaşmalar ve yine başa dönme. 

Dilim de güzel bir şarkının sözleri ' Olsun demek de zor artık, çocuk düşlerimiz yok artık' en iyisi bu şarkıyı dinleyip uyumak.

gece olunca güzelleşen şarkılar biliyorum. *