Güzel günler çabuk biter.

Uzun bir aradan sonra her şey yoluna girdi derken yine bir başına kalmak. Bu sene çok zordu halende zor. Tamam dedim kimse kimseyi anlamak zorunda değil. Kimse kimseyi yargılamak zorunda değil ama bu yapılanlar bencillik. Her şeyi kaybetmek, gözünün önünde olanları bir bir kaybetmek.  Çok dertleşesim var . Gözlerim dolu dolu sakın gözlerime bakmayın. Ama içimdekileri öyle sırasız anlatmak, tek isteğimde bu.

Hep bir kavga hali onla bunla hayatla, bari kırmasak kanatmasak birbirimizi ağızdan kötü şeylerin çıkması ne kolay değil mi? Bu gibi olaylarda sessizliğimi korumak önemli bir meziyet benim için, hiçbir zaman bitmeyecek bu kavgalar. İnsanlar birbirlerini anlayana kadar bitmeyecek.

Yapmam sanırdım, ben kin tutamam. demek ki tanımamışım kendimi güçlü olabilmeyi diliyorum, uğraşıyorum. zaman yanımda olsun lütfen. O kadar kolay değil yanlışlar yapıp insanların hayatlarındaki yönleri değiştirmek.

Kimsenin yanına kalmamalı bencillikleri.

Bu ara çok, planlar yapıyorum: hayatıma karışmış ve kişiliğimden ödün vermiş olmama sebep olanlar için.

Konumlarımız değişecek sadece onlara özel bir bencillik takınacağım ki dünyanın en kötüsü hissedecekler kendilerini.

Biraz zaman sadece.

Belkide cevap yok hayat beni deniyor ♫♪